7 محصول
پنس ارتودنسی
پنس ارتودنسی برای نگه داشتن و قرار دادن براکت ها استفاده می شود. ساختار آن زمان و سختی کار دندانپزشک را به حداقل می رساند. سر پنس ارتودنسی با دندانه هایی برای گرفتن براکت است. انتهای صاف دسته نیز برای فشار دادن براکت در موقعیت برای اتصال استفاده می شود.
پنس دندانپزشکی
پنس دندانپزشکی یکی از وسایل اینسترومنت (کلیه ی وسایل های دندان پزشکی) که برای جدا کردن بافت ها، قرار دادن و بیرون آوردن مواد، گاز و اجسام کوچک به داخل و خارج دهان و بین گونه و لثه استفاده می شود؛ یا مانند پنس بخیه برای انجام بخیه لثه کاربرد دارد. انواع پنس در دو نوع قفل کننده یا غیرقفل کننده و ساده و سرکج است که هرکدام دارای سایزبندی متفاوت هستند. پنس دندانپزشکی نیز یکی از انواع پنس است.
پنس ارتودنسی
پنس ارتودنسی با نوک باریک و دم مخروطی ابزاری برای کمک به دستکاری براکت است. انتهای کار نازکتر به پزشک در هنگام آوردن براکت به دهان بیمار کمک بیشتری می دهد. قسمت پشتی نازک ابزار امکان دستکاری آسان تر موقعیت براکت ها را با چرخاندن دستگاه فراهم می کند. این ویژگی امکان استفاده تنها از یک ابزار را در قرار دادن براکت فراهم می کند. اگر یک براکت شل شود، معمولاً با یک حلقه لاستیکی رنگی کوچک یا یک بند به سیم اصلی متصل می شود. اگر بریس دور سیم چرخیده و منبع تحریک شود، می توان از پنس دندانپزشکی برای تغییر موقعیت آن استفاده کرد. پنس دندانپزشکی همانند کاتر و اندکاتر ابزاری ضروری در همه کلینیک های دندانپزشکی است. برای خرید سپراتور ارتودنسی، کلیک کنید.
ساختار پنس ارتودنسی
پنس دندانپزشکی شامل سر بلند و عموماً مسطح است که در سطح مجاور با پنس قرار گرفته است، هر کدام دارای یک قسمت ابتدایی و یک قسمت انتهایی است، انتهای آن یک فک محکم را تشکیل می دهد که دارای یک شیار در قسمت انتهایی است. مرکز سطح جلویی آن؛ وسیله ای برای تنظیم براکت محیا کرده است و در امتداد جهت طولی پنس است، قسمت پایینی متصل به قسمت ابتدایی، برای تنظیم دقیق موقعیت براکت و اندازه گیری فاصله است.
دو نوع براکت ارتودنسی وجود دارد. اولی براکت قدامی است که برای چسباندن به دندان های جلو طراحی شده است و دومی براکت خلفی است که برای اتصال به دندان های عقبی طراحی شده است. پایه پنس دندانپزشکی کمی بزرگتر از بخش مرکزی پنس ارتونسی است و برای مطابقت با سطح دندان بیمار مقعر است. علامت شناسایی به ارتودنتیست امکان شناسایی سریع تر هنگام باندینگ براکت شل را می دهد. ساقه به منظور تنظیم لیگاچور ارتودنسی است.
جمع بندی
پنس براکت یا پنس ارتودنسی برای نگه داشتن و قرار دادن براکت ها استفاده می شود. سر پنس دندانپزشکی دارای دندانه هایی برای گرفتن براکت است. انتهای صاف دسته برای فشار دادن براکت در موقعیت برای اتصال استفاده می شود. پنس دندانپزشکی امکان استفاده تنها از یک ابزار در قرار دادن براکت را فراهم می کند.
سوالات متداول
پنس ارتودنسی چیست؟
پنس ارتودنسی با نوک باریک و دم مخروطی برای کمک به دستکاری براکت است. ابزاری کارآمد که از هر دو سمت آن استفاده می شود؛ برای آشنایی بیشتر با این ابزار ارتودنسی مطلب را بخوانید.
چه زمانی از پنس ارتودنسی استفاده می شود؟
اگر یک براکت شل شود، معمولاً با یک حلقه لاستیکی رنگی کوچک به سیم اصلی متصل می‌شود. اگر بریس دور سیم چرخیده شود، می توان از پنس ارتودنسی برای تغییر موقعیت آن استفاده کرد.